Een Shoot the Moon site laatst bijgewerkt op: 14 juni 2022 ©  2022 Het moet ergens in 1993 zijn geweest dat Jos de Rooij met Piet van Rees overeenkwam om elke eerste woensdag van de maand op accordeon liedjes te komen begeleiden in Café de Meester. Naast de bundel met de populairste Nederlandse liedjes, Toen wij van Rotterdam vetrokken (1987), werd er ook gezongen uit de kampvuurliedjesbundels In die grote stad Zaltbommel en My bonnie. Al snel kregen de meezingavonden in De Meester een grote populariteit, met vaak meer dan 120 deelnemers. Hoewel het een groot café was, was je midden op de avond zomaar een half uur onderweg van ingang naar bar. Naast deze drukke meezingavonden waren er geregeld op zondagmiddag meezingsessies voor een select gezelschap, met gesloten buitendeur. Wel onder leiding van Jos natuurlijk. Eind 1995 kwam er een avond bij. Piet bedacht dat het leuk zou zijn om avonden aan één tekstdichter te wijden. Hij of zij moest overleden zijn, en genoeg repertoire hebben om een avond mee te vullen. Van elke 'behandelde' tekstschrijver liet Piet een portret schilderen, dat vervolgens in het café werd opgehangen. Op 20 december 1995 begon het met Louis Davids. In de maanden daarop waren (op de derde woensdag van elke maand) Dorus, Olga Lowina, Annie M.G. Schmidt, Kees Pruys, Eduard Jacobs en Wim Sonneveld aan de beurt. Daarop werden de hiervoor gemaakte gelegenheidsbundeltjes samengevoegd tot een meezingbundel waaruit we voortaan elke derde woensdag konden zingen. Hoewel de Derdewoensdagbundel een paar grote herzieningen en uitbreidingen heeft beleefd, is deze ontstaansgeschiedenis er nog wel in terug te vinden. Voor de zondagmiddagen, waar allerlei repertoire de revue passeerde, waren flink wat door deelnemers gemaakte bundeltjes popliedjes-repertoire beschikbaar gekomen, die gezamenlijk voor een voorlopige meezingpopbundel konden doorgaan. Vanaf maart 1996 is de tweede woensdag van elke maand gereserveerd voor meezingen in het Engels. Drie woensdagen in de maand: dat bleef de meezingfrequentie in De Meester tot op 11 februari Piet dood op de vloer van zijn café werd gevonden. Ondanks de inspanningen van velen kon het café niet gered worden, en moesten de meezingavonden uitwijken naar een andere locatie.