Een Shoot the Moon site
laatst bijgewerkt op:
14 juni 2022
© 2022
Ik zou wel eens willen weten: waarom zijn de bergen zo hoog?
Misschien om de sneeuw te vergaren
Of het dal voor de kou bewaren
Of misschien als een veilige stut voor de hemelboog
Daarom zijn de bergen zo hoog
Ik zou wel eens willen weten: waarom zijn de zeeën zo diep?
Misschien tot geluk van de vissen
Die het water zo slecht kunnen missen
Of tot meerdere glorie van God die de wereld schiep
Daarom zijn de zeeën zo diep
Ik zou wel eens willen weten: waarom zijn de wolken zo snel?
Misschien dat 't een les aan de mens is
Die hem leert hoe fictief een grens is
Of misschien is het ook maar eenvoudig een engelenspel
Daarom zijn de wolken zo snel
Ik zou wel eens willen weten: waarom zijn de mensen zo moe?
Misschien door hun jachten en jagen
Of misschien door hun tienduizend vragen
En ze zijn al zo lang onderweg naar de vrede toe
Daarom zijn de mensen zo moe.
Zeg Jules, wou jij laatst niet eens weten: waarom zijn de zeeën zo diep?
Nou kijk eens, dat komt van het water
Dat eerst enkel ijs was, maar later
Verwarmd door de zon, van de berg naar beneden liep
Daarom zijn de zeeën zo diep
Zeg Jules, wou jij laatst niet eens weten: waarom zijn de wolken zo snel?
Dat is niet zo moeilijk te vinden
Dat komt door verschillende winden
Die boven heel hard kunnen waaien, begrijp je wel?
Daarom zijn de wolken zo snel
Zeg Jules, wou jij laatst niet eens weten: waarom zijn de bergen zo hoog?
Da's waar, maar het zijn juist de dalen
Die de hoogte der bergen bepalen
En die is verneukeratief voor het lekenoog
Daarom zijn de bergen zo hoog
Zeg Jules, wou jij laatst niet eens weten: waarom zijn de mensen zo moe?
Wie in 't arbeidsproces is betrokken
Die werkt zich gemeenlijk de pokken
Waarna hij dan 's avonds 't Journaal krijgt en Nieuwsuur toe
Daarom zijn de mensen zo moe.
Ik zou wel eens willen weten werd diverse malen op de plaat gezet: eerst in
(Jules de Cortes debuutjaar) 1955 op een ep'tje met o.m. De vogels. In 1964 en in
1974 kwamen er singles uit (de laatste een live-versie). Hoewel het nooit een hit
werd, is het verreweg het bekendste nummer van Jules de Corte. Pas in 1990 werd
het lied in de oorspronkelijk door Jules bedoelde begeleiding op de plaat gezet
(voor de kenners: met een Gis in de bas van het A-akkoord aan het eind van de
vierde regel).
Het lied was en is zo bekend dat Frans Halsema in 1969 een (door Michel van der
Plas geschreven) antwoordlied uitbracht (als b-kant van de single De training).